Crypto in tijden van crisis
Met onzekere tijden op de beurs krijgt ook crypto recent weer meer aandacht. Misschien niet als veilige toevluchthaven voor beleggers, maar wel met het oog op de relatie tussen de ?echte? financiële markten en de ?virtuele? variant daarvan. Het idee achter crypto kwam immers op tijdens de kredietcrisis in 2007, en het is interessant om terug te kijken hoe crypto in tijden van crisis een steeds aantrekkelijker alternatief werd.
Google searches for "bitcoin" worldwide rose by 80 to 90% last week, an extraordinary leap for a down week. pic.twitter.com/PcksUaJ2qu
? CoinDesk Research (@coindeskdata) March 16, 2020
Het is een bekend verhaal. Toen in 2007 Amerikaanse banken in de problemen kwamen doordat veel huisbezitters niet meer hun hypotheek konden betalen, schoten de beurskoersen snel omlaag. De wisselkoersen begonnen ook enorm te fluctueren, wat grote gevolgen had voor het internationale betalingsverkeer. Overheden reageerden vaak te traag en te laconiek, wat leidde tot nog meer onrust op de beurs. Banken vielen om en een crisis was geboren.
Het digitale betalingsverkeer stond toen nog in de kinderschoenen. IBAN werd in hetzelfde jaar dé standaard voor internationale betalingen; er was erg veel gaande op de betalingsmarkt. Vanwege de beurskracht en de daaropvolgende recessie werden steeds meer mensen cynischer over de rol van banken, wat uiteindelijk de aanstoot gaf voor crypto.
Het grote idee achter cryptomunten was dat ze losgekoppeld zouden worden van het financiële systeem. Ook zou de crypto-economie niet gestuurd kunnen worden door overheden; een zelfregulerend economisch systeem dus. Omdat de enige actoren in de crypto-economie de bezitters en uitgevers van cryptomunten zijn en er dus geen ?centrale bank? o.i.d. in het systeem voorkomt, zou het uiteindelijk een prijsbalans vinden, zonder dat daar politieke spelletjes bij kwamen kijken.
Aanvankelijk leek de cryptomarkt ook inderdaad los te staan van de financiële markten. Steeds meer mensen gingen Bitcoin kopen en de prijs van één munt steeg naar een veelvoud van wat het ooit waard was. Maar toen Bitcoin en andere cryptomunten echt populair en zelfs mainstream werden, begonnen de koersen ook sterk te dalen. Niets is immuun voor het spel van vraag en aanbod.
Sinds de cryptohype en de daaropvolgende crash in 2018 zijn Bitcoin en anderen munten in rustiger vaarwater terechtgekomen. Munten verloren minder snel hun waarde en de volatiliteit is nadrukkelijk minder dan dat het ooit geweest is. Tot aan begin maart 2020 leek het er eigenlijk op dat crypto aan een soort van terugslag bezig was, maar met het instorten van de beurzen is ook de cryptokoers sterk naar beneden gevallen. De koers van Bitcoin staat nu bijvoorbeeld op het laagste punt sinds de crash, wat voor sommigen aanleiding is om weer Bitcoin te kopen.
Het is een interessant gegeven, want je zou verwachten dat een virtuele munteenheid niet per se de grillen van financiële instanties en de wereldeconomie hoeft te volgen. Sterker nog, het hele idee van crypto was dat er geen druk van buitenaf zou zijn. Aan de andere kant kan je de recente prijsdaling ook zien als een teken van groeiende volwassenheid: uit het feit dat crypto steeds meer parallel begint te lopen met de echte beurzen, zou je kunnen concluderen dat er een steeds reëlere economie schuilgaat achter de virtuele cryptowereld. Of dat een pluspunt of een minpunt is, laten we aan jou over.